Maayong gabii = Goede avond! :)

Alweer een week voorbij! Tijd voor een verslag!

Maandag 7 mei 2012

Mijn duty had ik vandaag op St. Anne. Een afdeling voor volwassenen die het minder breed hebben dan de mensen die op St. Bernadette liggen. Dit was alleen al te zien aan de kamers. Geen airco bijvoorbeeld. Ook vertelde een verpleegkundige dat er een man was opgenomen die eigenlijk allang met ontslag moest, maar dat dit niet kon omdat hij nog niet betaald had. Ook is het te zien aan de medicatie. Familieleden of naasten moeten namelijk de medicatie halen in de apotheek en afgeven aan de verpleegkundige, maar als zij het niet kunnen betalen, dan is de medicatie niet beschikbaar en kan een patiënt het dus niet innemen… Er wordt hier gewerkt met briefjes waar de medicatie opstaat, en als dit dan niet beschikbaar is wordt dit in een bakje gedaan net zo lang tot dat het familielid, ofwel de watcher van de patiënt het brengt. ’s Middags was er een bevalling in het ziekenhuis. Het was echt totaal anders dan een bevalling in de bevallingskliniek. Iedereen liep in en uit, en de sfeer die er hing vond ik ook totaal anders. Weer ging het om een jonge meid. 18 Jaar was ze, en ook nu was de vader nergens te bekennen… Dit was de eerste keer dat we zagen dat een vrouw werd ingeknipt. Wat een bloed dat er bij kwam kijken…. Ik mocht de arts helpen assisteren bij het hechten. Het kindje werd meteen gewassen, gewogen, en gemeten. Dit vond ik best vreemd, tot nu toe hadden we namelijk nog altijd meegemaakt dat het kindje meteen op de buik van de moeder werd gelegd. Dit vond ik altijd erg mooi. Voor de vrouw vond ik het ook heel jammer dat dit niet het geval was, maar de verpleegkundige vertelde ons dat dit te zwaar voor haar zou zijn.. ’s Avonds hebben we met de hele groep een spelletje gedaan. Dit was erg gezellig!!

Dinsdag 8 mei 2012

Vandaag mocht ik weer werken op St. Bernadette. Ik heb twee keer een skintest mogen doen. Hierbij spuit je antibiotica onder de huid en controleer je of iemand allergisch is. Gelukkig was dit niet het geval! We hebben ook mogen kijken bij een operatie van een meisje van 9 jaar. Ze had een cyste in haar knieholte. Het was erg interessant om te zien! Vandaag was ook de dag van ons welkoms feest en de zegening van ons huis. Om 16.00 uur was de zegening en om 15.55 kwamen we pas thuis van de operatie. Eigenlijk wilde ik nog douchen maar ineens stond de priester al binnen! Ik heb toen snel mijn nette kleren aangeschoten en ben erbij gaan staan. We hebben samen gebid in het Engels, en met het heilige water heeft de priester alle kamers besprenkeld zodat het kwade buiten de deur blijft. Dat vond ik best bijzonder... Hierna werd er eten gebracht. Veel personeel van het ziekenhuis kwam eten halen, andere bleven nog gezellig. Dr. Robillo deed een speech en wij hadden ook nog een stukje voorbereid. ’s Avonds hebben we nog gezellig met personeel gekletst en daarna zijn we vrij laat gaan slapen….

Woensdag 9 mei 2012

Vandaag zouden we eigenlijk naar het healthcenter gaan. Dus wij stonden om acht uur helemaal kant en klaar (na het feest van gisteren…….) horen we dat het niet door gaat! Haha mooi de tijd om eens flink de bezem door ons huisje te halen! Hierna waren we allemaal erg moe dus zijn we nog lekker in ons bedje gedoken. Om 13.00 uur moesten we weer paraat staan. We gingen de basisschool en middelbare school bezoeken. Hier ontmoette we mam Search. Een erg lieve vrouw. Maar ook nu werd ik weer met mijn neus op de feiten gedrukt. Bij ons is alles zo vanzelfsprekend, zoals de vele boeken en computers waar je gebruik van kan maken, de nette stoelen en lokalen, maar vooral het feit dat je gewoon naar school kunt….! Mam Search vertelde dat zij veel kinderen op school heeft van ouders die het volledige schoolgeld niet kunnen betalen. Zij betaalt dit dan voor hen. Dat vond ik zo mooi! Eenmaal weer thuis zijn Lieke en ik met een aantal kinderen gaan basketballen. Het had geregend, dus heel veel meer dan van schieten is er niet gekomen, maar het was hartstikke leuk! Ze waren zo verlegen! De oudere kinderen nog erger dan de jongere… ’s Avonds heb ik nog even geskypt en toen weer laat…. gaan slapen…..

Donderdag 10 mei 2012

Vandaag gingen we naar het eiland Pasig om de verjaardag van een van de begeleidsters (Silvia) van het weeshuis te vieren. We gingen allemaal in een busje, volgeladen met maar liefst 22 personen en eten voor ja, een heel weeshuis! ;) Daarna gingen we met een bootje naar het eiland. Eenmaal daar hebben we onze handdoek uitgestald en zijn we in het prachtige heldere water gesprongen! Heerlijk! Niet alleen wij, maar ook de weeskinderen hadden het ontzettend naar hun zin! Ze waren zo vrolijk, echt prachtig om te zien! Het waren echt totaal andere kinderen dan dat ik eerder in het weeshuis had gezien. De vorige keer waren ze namelijk vrij gesloten en lieten ze niet veel van zichzelf zien, maar nu waren ze zo vrij en had ik het gevoel dat ze ook echt kind konden zijn. We hebben met een frisbee overgegooid en ik heb een meisje het spelletje boter, kaas en eieren geleerd. Ik vond het best bijzonder, het bord hadden we namelijk in het zand getekend en ik had haar drie donkere stenen gegeven en ik zelf had drie lichte stenen. Ik vond het echt leuk. Met zo weinig kun je zoiets moois doen…. Later wilde ze mij een spelletje leren, dit heb ik toen samen met haar gedaan. Echt geweldig ’s Avonds hebben nog een aantal Filipino’s wat bij ons gedronken, en daarna zijn we lekker gaan slapen…

Vrijdag 11 mei 2012

Vandaag was weer een dagje niks….. Voor de eerste keer heb ik echt uitgeslapen…. Heerlijk….! Daarna een wasje gedaan, geluncht, gecomputerd en naar Calinan gegaan om wat spulletjes te kopen voor de weeskinderen….. ’s Avonds hebben we even gezeten, gekletst, geschreven en zijn we gaan slapen…

Zaterdag 12 mei

Vandaag gingen we naar het eiland Talikut. We zouden namelijk gaan kijken naar besnijdenissen van jongetjes. (Voel je hem al aankomen? ;)) We gingen weer met het busje en weer was het lekker vol en krap haha! Je zit net niet op elkaar zeg maar! Eenmaal daar hebben we heerlijk uitgebreid gelucht! Hierna gingen we op de motorcycle richting de instelling waar de besnijdenissen zouden plaatsvinden. Wat was dit geweldig! We gingen zo hard en snel! Echt, we crossten als gekken! Ik zat helemaal achterop en serieus ik had het echt niet meer, ik voelde aan alles dat we onderuit zouden gaan! Maar gelukkig klopte dit gevoel niet, we zijn helemaal heel zonder schaafwonden op de plaats van bestemming aangekomen. Maar het was echt geweldig! De natuur, de Filipino waarbij we achterop zaten, de smalle paden met veel uitstekende stenen en boomwortels, de palmbomen, de mensen die naar ons zwaaiden toen we voorbij raceten echt ontzettend gaaf! We stuiterde alle kanten op op het ding, echt geweldig! We zaten trouwens met twee man* vrouwen haha achterop! De big smile ging niet meer van het gezicht van die Filipino haha! Maar…….. eenmaal daar aangekomen hoorden we dat alle patientjes al geholpen waren! Dat was wel even balen, maar stiekem kon ik er ook wel weer om lachen. Heb je bijna 2½ uur gereisd, ga je speciaal naar dit eiland om die besnijdenissen te zien, ga je eerst op je dooie gemak lunchen en kom je vervolgens gewoon kei hard te laat! Maarja, we hadden gewoon weer een avontuurlijk ritje terug! Dit keer mocht ik in het midden en zat Lieke achterop. Ik zat dus lekker warm tegen de Filipino aangedrukt en mijn benen zaten haast dubbel! We zijn nog een keer gestopt omdat ik mijn slipper verloor maar verder was het weer een geweldige reis! Omdat we nu toch op het eiland waren hebben we er maar weer een heerlijk relaxt dagje van gemaakt. We hebben heerlijk op een vlot in de zon gelegen daarna gedoucht in een schone, lauwe douche! Heerlijk! We verbleven trouwens in een huis van de zus van dokter Robillo. Het was echt prachtig! ’s Avonds hebben we heerlijk gegeten van de barbecue en gefeest totdat al het personeel zat was… Ik ben toen nog even met mijn voeten in de zee gegaan en heb toen de eerste giftige waterslang gezien! Ik wist niet hoe snel ik het water uit moest komen! Oja, er waren niet genoeg bedden dus een aantal van ons hebben de nacht doorgebracht op de grond. Ik had het nog redelijk goed bekeken, we lagen namelijk met z’n vieren in een uitgeklapt, vraag me niet hoe ;) eenpersoonsbed. Het was een ontzettend leuke goed geregelde dag! ;)

Zondag 13 mei

Vanochtend was ik al vroeg wakker, maar we hebben toch (nadat degene die een bed hadden eruit waren) lekker kunnen uitslapen. Hierna heb ik weer heerlijk onder de lauwe douche gedoucht en vervolgens een frisse ochtendduik genomen. Hierna hebben we weer lekker in de zon gelegen, en net toen ik me wilde omdraaien (beide kanten wil ik natuurlijk even bruin zijn ;)) werd er geroepen dat de boot er was. Dus, snel de spullen gepakt en richting oever gegaan. Maar wat bleek nu, de boot zat te vol, dus niemand kon mee. Dus weer lekker op z'n Filipijns twee uur rustig in het zonnetje gezeten en gewacht... Daarna zijn we met een privé bootje naar Davao gevaren. Toen de jeepney in en weer hutje mutje in een busje naar huis. Thuis nog wat gegeten en ’s avonds nog even geskypt!

Salamat (= dankjewel) :) voor alle leuke berichtjes! Leuk om te merken dat jullie me volgen!

Liefs Xxxxxxxx Jesse